ทําไม "การรอ" คือ กลยุทธ์ที่ดีที่สุดในตลาดหุ้นตอนนี้? 【【 จารย์ เชย์ 】】

ช่วงนี้ต้องบอกกันตามตรงเลยว่า หลายเดือนมานี้ผมเองก็ตั้งรับซะส่วนใหญ่ ไม่ใช่ว่าผมไม่เชื่อในนวัตกรรมหรือหุ้นเติบโต แต่เพราะผมเห็นว่าตลาดกำลังอยู่ในช่วงที่เรื่องราวกับโครงสร้างพื้นฐานมันไม่ตรงกัน ตลาดหุ้นไม่ได้เสียหายอะไร แต่มันเหมือนคนหลงทาง โดนข่าวรายวันปั่นหัวไปมา ในขณะที่ปัญหาจริงๆที่ซ่อนอยู่ข้างใต้ ยังไม่ได้รับการแก้ไข แถมยังคาดเดาไม่ได้ และที่สำคัญคือ ยังไม่มีใครประเมินมูลค่าความเสี่ยงพวกนี้เข้าไปในราคาหุ้น

ความผันผวนกับความไม่แน่นอนมันต่างกัน ความผันผวนเราสามารถป้องกันได้ แต่ความไม่แน่นอนนี่ต้องรอให้มันคลี่คลายเอง ตอนนี้ผมมองว่านี่ไม่ใช่การย่อตัว แต่เป็นการหยุดรอดูท่าที นักลงทุนรายใหญ่หรือกองทุนต่างๆ ก็ยังไม่กล้าทุ่มเงิน เพราะตลาดไม่มีทิศทางชัดเจน สัญญาณจากนโยบายรัฐกับตัวเลขเศรษฐกิจก็สวนทางกันไปหมก ผมเองก็เลยเลือกที่จะปรับพอร์ต เก็บเงินสดไว้บ้าง ไม่ใช่เพราะคิดว่าตลาดจบแล้ว แต่เพราะผมรู้ว่าวิธีเล่นมันเปลี่ยนไปแล้ว ถ้ายังไม่เห็นสัญญาณกลับตัวชัดๆ ผมจะไม่รีบเข้าไปซื้อเพราะหวังจะได้ของถูกก่อนใคร

อะไรที่จะเปลี่ยนใจผมได้? มีอยู่สองอย่าง หนึ่งคือเรื่องการเมือง สองคือเทคนิค ถ้ามีข้อตกลงสหรัฐ-จีนที่เป็นรูปธรรมจริงๆ ไม่ใช่แค่ข่าวหน้าหนึ่ง แต่เป็นการแก้ปัญหาเรื่องภาษี ทรัพย์สินทางปัญญา และการไหลเวียนของเงินทุนได้จริง อันนี้จะเปลี่ยนเกมการค้าทั่วโลกทันที ทำให้หุ้นเสี่ยงกลับมาน่าสนใจอีกครั้ง เพราะตอนนี้เรื่องภาษียังทำให้เงินลงทุนไหลผิดปกติอยู่

ถ้านโยบายการค้าถูกใช้เป็นเครื่องต่อรองมากกว่ากลยุทธ์ คนก็ยังไม่กล้าลงทุน แต่ถ้าเรื่องการเมืองยังไม่คืบหน้า ผมก็ขอดูสัญญาณเทคนิคก่อน อย่างเช่นถ้า ETF อย่าง $QQQ ขึ้นไปยืนเหนือ $456 ซึ่งเป็นค่าเฉลี่ย 21 วันได้แบบมีวอลุ่มจริง หรือผ่าน $492 ซึ่งเป็นค่าเฉลี่ย 200 วันได้ อันนี้เป็นจุดที่สถาบันจะสนใจมาก เพราะทุกครั้งที่ตลาดพยายามขึ้นแต่จะไม่ผ่านจุดนี้ และสุดท้ายก็ร่วง ถ้าผ่านได้จริงคือสัญญาณยืนยัน ไม่ต้องสมบูรณ์แบบ ขอแค่ชัดเจนก็พอ

แต่ก่อนจะถึงจุดนั้น ผมเตรียมตัวรับกับความผันผวนมากกว่าที่จะรีบซื้อของถูก เพราะฤดูกาลประกาศไตรมาสที่จะถึงนี้ไม่ราบรื่นแน่นอน ไม่ใช่เพราะบริษัทแย่ แต่เพราะความคาดหวังมันเกินจริง หุ้นกลุ่ม AI ที่เคยเติบโตแรงๆ ก็โดนกดดันให้พิสูจน์ว่าราคาตอนนี้ที่แพงมันสมเหตุสมผลไหม? ในขณะที่ตลาดก็ลดการใช้จ่าย และต้องปรับโมเดลธุรกิจตลอดเวลา ต่อให้บริษัททำผลงานได้ดีก็ใช่ว่าจะรอด โอกาสมันอยู่ตรงนี้ ไม่ใช่การไล่ซื้อหุ้นที่ขึ้นแรง แต่คือการซื้อหุ้นที่โดนเทขายหนักทั้งที่ไม่ได้พลาดเป้า เพียงแค่บริษัทไม่กล้าให้ความหวังตลาดเต็มที่ หุ้นเหล่านี้แหละที่ผมอยากเข้า เพราะการขายมันเกิดจากอารมณ์ ไม่ใช่ปัจจัยพื้นฐาน

ตลาดตอนนี้ไม่ได้ไร้ประสิทธิภาพ แต่แค่ไม่ชอบความซับซ้อน โอกาสเลยอยู่ที่การเลือกจังหวะให้ดี เลือกหุ้นที่คนยังไม่เข้าใจ หรือบริษัทโครงสร้างพื้นฐานที่ตลาดยังมองเป็นแค่ทางเลือก ทั้งที่จริงๆ มันกลายเป็นของจำเป็นไปแล้ว ผมเองไม่ได้จะออกจากตลาด แต่รอจังหวะที่ตลาดเทขายแรงๆ รอจังหวะที่คน 'กลัวสุดขีด' ให้ 'หุ้นดีมีคุณภาพ' โดนขายทิ้งไป ถ้ารอบนี้ตลาดขึ้นจริง ยังมีเวลาตามไปได้ แต่ถ้ามันร่วงต่อ แล้วสภาพคล่องในตลาดเริ่มหายไป ถึงตอนนั้นผมขอถือเงินสดไว้ดีกว่าถือหุ้นที่ผมมั่นใจแต่ราคาดิ่ง